piątek, 9 września 2022

Rijeka: coś się kończy i coś zaczyna

 Dzień rozpoczęliśmy od porannego spotkania z Dyrektorem Centralnej Biblioteki Publicznej w Rijece panem Niko Cvjetkovič i wizyty w otworzonym w 2020 roku bibliotecznym oddziale dla dzieci. Przepiękny budynek, umiejscowiony w bocznej części starówki, razem z pobliskimi muzeami i galeriami sztuki ma za zadanie pokazywać zrewitalizowane oblicze miasta. 




Jego otwarcie było okazją do świętowania w bardzo prestiżowym gronie: swoją obecnością zaszczycił obecnych m.in. Prezydent Chorwacji Zoran Milanović i Minister Kultury Chorwacji Vojko Obersnel. Dyrektor Cvjetkovič ubolewał, że dokładnie trzy dni po oficjalnym otwarciu musiał zamknąć bibliotekę w wyniku pierwszego lockdownu Chorwacji spowodowanego pandemią koronawirusa i dopiero ostatnich kilka miesięcy 2022 roku pozwoliło bibliotekarzom na wprowadzenie pełnego harmonogramu zaplanowanych zajęć. A jest tego bardzo dużo: programy dla rodziców z dziećmi, dyskusyjne kluby książki (w języku chorwackim i angielskim), seanse filmowe w bibliotecznej sali kinowej, głośne czytania, warsztaty plastyczne dla dzieci, przyjęcia urodzinowe dla dzieci, zajęcia z obsługi katalogu bibliotecznego, selfchecków czy aplikacji do e-booków i wiele wiele innych. Przyjazna, komfortowa przestrzeń biblioteki, nowocześnie zaaranżowana, z kawiarnią i wieloma niszami do indywidualnego wykorzystania ma za zadnie zachęcić mieszkańców Rijeki do nieformalnych spotkań w bibliotece. Na razie 17% obywateli miasta należy do grona czytelników Centralnej Biblioteki, jestem jednak przekonana, że energia i entuzjazm dyrektora Cvjetkoviča, wsparcie zgranego zespołu i kolejny zmodernizowany budynek biblioteki, którego otwarcie zaplanowano na 2023 rok przyczynią się do znaczącego wzrostu - i tak już przecież wysokiej - liczby czytelników biblioteki w Rijece.








Ostatni dzień kursu natomiast upłynął nam pod znakiem podsumowań, powtórek i ewaluacji. Do ostatniej minuty zaplanowanego czasu debatowaliśmy nad możliwościami zastosowania zdobytej wiedzy w praktyce, podobieństwach i różnicach międzykulturowych w rozwiązywaniu sytuacji konfliktowych oraz… możliwościach przyszłej współpracy. Po obowiązkowym punkcie każdego szkolenia, czyli wręczeniu certyfikatów, milionie wspólnych pamiątkowych fotografii i wymianie wizytówek nadszedł czas rozpoczęcia podróży powrotnej. To był wspaniały, rozwojowy czas, spędzony ze wspaniałymi ludźmi, którzy chcieli i potrafili dzielić się swoją wiedzą.